رامین مولائی

چشم اندازحقوق بشری حکومت "خودی ها / 73


آيت الله موسوي بجنوردي ...عضو پژوهشكده امام خميني(ره)...عضو ارشد مجمع روحانيون مبارز... طرز تفكر امام را واقعيت دموكراسي خواند وگفت: در باب سياست اعتقاد امام اين بود كه سياست ما عين ديانت، و ديانت ما عين سياست ماست.

امرور ان لاین
هشتم خر داد ۱۳۸۵ - - ۲۹ مى ۲۰۰۶

درس هائی از وقايع اخير : حادثه ای رخ داده است که همه از آن با خبريم. کارتونی در نشريه ای چاپ شده و هموطنان آذربايجانی احساس کرده اند که به آن ها در مرکز توهين شده....
قصدم نشان دادن مظلوميت دولت اصلاحات نیست .. آن چه در شهرهای ترک نشين و دانشگاه های کشور در دو هفته اخير رخ نموده … نمونه از نهال هائی است که در هشت ساله گذشته کاشتند

حاج آقا بهنود برنده جایزه مدفوعاتی پنج تن آل عبا
ششم خرداد ۱۳۸۵ - - ۲۷ مى ۲۰۰۶ http://behnoudonline.com/2006/05/060527_015816.shtml#comments

دوم خرداد، چه آن را چنان که بزرگان گفته اند حماسه بخوانيم و چه آن طور که کوچک ترها پنداشتند فاجعه بدانيم...،بايد از آن پاسداری کرد.
اينکه در 9 سال گذشته بر سر اصلاحات و نمايندگانشان در حکومت چه آمد، بر دانشجويان سخت گذشت و يا خوش، بر روزنامه و روزنامه نگاران چه گذشت، در بستر سرنوشت ايراني خير بود يا شر، همه به کنار ....

حاج آقا بهنود برنده جایزه مدفوعاتی پنج تن آل عبا

http://behnoudonline.com/2006/05/060524_015804.shtml

درخشان به نظرم بسیار کار خوبی کرد که به تهران رفت موقع انتخابات و از فرصتی بهره برد تا اطلاعات خود را نو کند. کاش بقیه ای که درباره مملکتشان قلم می فرسایند این قدر به نو کردن اطلاعات خود اهمیت می دادند

دوم خرداد و غافلگيری ‌های متفاوت: آقای خاتمی هم يكی از غافلگير شدگان اصلی انتخابات دوم خرداد بود. به خوبی يادم هست در يكی دو روز به انتخابات در جمعی از همراهان، آقای خاتمی می گفت بهترين وضعيتی كه تصور می كند و آرزو دارد اين است كه انتخابات با برتری وی به دور دوم برسد و در دور دوم با تلاش طبيعی حكومت، او رأی كافی نياورد... هنوز هم گاهی در جلسات مختلف و يا سخنرانیهای عمومی می شود از لابه لای سخنان خاتمی اين افسوس را شنيد كه اگر با برنامه كار مشخص آمده بود وضع آينده سياسی كشور اين نبود.

آسد ممدلی ابطحی / به زعم خودش "توپولی "
بنا بر جدبدترین گزارشهای یک کاریکاتوریست عصبانی "تبعیدی"

چهارم خرداد 1385 / 24 مه 2006
http://www.webneveshteha.com/weblog/?id=2146307830


در این یک ساعت و نیمی که آقای خامنه ای با آقای خاتمی مذاکره کرد تا آقای خاتمی بیاید برای رییس جمهوری نامزد شود مهمترین موضوعی که آقای خامنه ای گفت این بود که « فقط من از این میترسم که استعفا دهی و گرنه همه ی کارهایت را تحمل میکنم. برو مردم را راه بینداز. اصلاح کن. دموکراسی درست کن. همه ی کارها را بکن. ماشین را اوراق کنی و وسط راه ول کنی قبول نیست.» آقای خاتمی هم قول داد و پای قولش هم ایستاد. از حق نگذریم آقای خامنه ای هم ایستاده ... یک جا بعدها ممکن است تاریخ واقعی این سرزمین را بنویسند. آقای خاتمی به باور من یکی از وفادارترین آدمهایی است که در کل تاریخ ما به دموکراسی پیدا کرده ایم. اما او در دنیا به هیچ کس به اندازه ی آقای خامنه ای بدهی ندارد.

حاج آقا بهنود کاندید جایزه مدفوعاتی پنج تن آل عبا
قاصدک تورونتو
http://www.ghasedakonline.com/article.php?aid=74

اينکه در 9 سال گذشته بر سر اصلاحات و نمايندگانشان در حکومت چه آمد، بر دانشجويان سخت گذشت و يا خوش، بر روزنامه و روزنامه نگاران چه گذشت، در بستر سرنوشت ايراني خير بود يا شر، همه به کنار اما آن چه را نميتوان به کنار نهاد همان صندوق راي و لبخندست.

حاج آقا بهنود برنده جایزه مدفوعاتی پنج تن آل عبا
امروز ا.ن لاین، به نقل از "اعتماد" ملی ا.ن لاین حاج آقا کروبی
دوم خرداد 1385 / 22 مه 2006
http://www.emrouz.info/archives/2006/05/00378_2.php

مبتکره محترمه این یک فقره لوگوئی که (ابن بالا /سمت راست) نماشا می کنید ، ایمیلن پیشنهاد فرموده است، به و بلاگش و به لوگوی مبارکش و علی الخصوص به مطلب حدبدش (دقیق تر: یه سوال ماری خانوم مهرمند از " وزير محترم کشور، حجت‌‏الاسلام مصطفی پورمحمدی") "لینک" تقدیم شود!

گرچه دردل شدیدا محتاح به "لینک " ماری خانوم ، که به شخصه اقکار خودش را، به طور لوگویی، یه شکل یک فقره لگن توالت مجسم کرده است ( و به همین دلیل هم، مداوما زور میزند، درانحام وظایف سیاسی /عبادی / حقنه ای فر فره کردن ترشحات ان ترنتی "ا.ن آقا " و حاح اقا بهنود و " درخش .ان" ... از دستور العمل مستراحات عمومی "دو در دو" و " ، " ا یروا" و "بلاگ نیوز" تفلید کند) ... ، بیش از این معرفی لازم ندارد، درخواست وارده اجابت می شود و "لینکی" به دبلیوسی سیاسی عبادیش ارسال می گردد، لینکسنان.

پبشاپیش اما از حضور"وزير محترم کشور، حجت‌‏الاسلام مصطفی پورمحمدی" جتایتکار پوزش می طلبم ، که عمامه و نعلیش در جریان "لینک " دادن به " دريچه هنر" ماری خانوم گم و گور شد، وای وای ! شخص شخیص "وزير محترم کشور، حجت‌‏الاسلام مصطفی پورمحمدی" جتایتکارهم ا فتاد توی توالت و فر و فاطی شد به حاج اقا بهنود و ا.ن آقا " و درخش .ان (مصوٌٍر شده در گوشه کتار اندیشه های "دست-به -آبانه" ماری حانوم ) :

http://30phone.persianblog.com/
یادداشتهای ماری مهر مند


اين روزها هر بار که از خواب بيدار می شوی اخبار تازه روز، تا روز فردا بيدار نگاهت می دارد. از ماجرای غنی سازی اورانيوم گرفته، تا قتل عام مردمان بی گناه جنگ،‌ زلزله، و حالا هم برای بار ديگر شاهد توقيف يک روزنامه به همان دلايل بی دليل هميشگی هستيم.

اينکه اين بار هم گروهی از هموطنان من چشم بسته به جنجال آفرينی و اعتراض پرداخته اند قلبم را به درد می آورد. و اينکه در ادامه سخنان وزير محترم کشور می خوانم که: "فرد متخلف اقدام به عمل مجرمانه کرده است..." زبانم را بند می آورد.

باورمان بشود يا نه، حقيقت دارد که ما هر کجای اين جهان که با نام ايران و ايرانی زير اين سقف دود خوردهء آسمان زندگی کنيم، انتظار جرقه ای برای انقلاب برايمان تازگی ندارد. ايرانيان در طول ساليان به خود ثابت کرده اند که توانايی سياسی کردن و تغيير عناصر اطراف از برای منافع سياسی خود، برايشان هنری ديرينه است. شايد هم خانواده های ما اشتباه کرده اند، که در ذهنيت ما "فرد متخلف" هميشه چهره يک جنايت کار فراری را دارد. هرچند که همه ما به درستی می دانيم، ديده ايم، و رنج اين را کشيده ايم که در بافت سياسی جامعه، هنر و ادبيات همواره بزرگترين تخلف، و هنرمند، خطرناک ترين مجرم به حساب می آيد.

آيا ما در چنان آرامشی به سر می بريم که چند خط نوشته ما را به خيابان ها می کشاند و فريادهايمان را روشن می کند؟ آيا هيچ مشکلی بزرگتر از يک صفحه روزنامه در کشور ما پيدا نمی شود که به خاطرش فرياد زد و به خيابان ها ريخت؟ مطبوعات حرفه مقدسی است، و ما روزنامه نگاران در طول ساليان همچون سربازانی از عقايد خود و ملت خود دفاع کرده ايم، در سنگين ترين شرايط نوشته ايم و طرح زده ايم. و همواره شاهد توقيف قلم دوستان و همکارانمان شده ايم. ما هرگز چيزی بيشتر از يک کاغذ سپيد و جوهر، که افکارمان را روی آن بريزيم نخواسته ايم، و هرگز هم از گرانی مرغ و صد و پنجاه تومان کرايه اضافه تاکسی شکايتی نکرده ايم. درخواست ما، تنها داشتن يک فضای آرام برای نوشتن و طرح زدن است، و روزی که ديگر شب ها در وحشت توقيف يک همکار ديگر به خواب نرويم.

سياست و جامعه کشور به ما آموخته است که آغاز هر چيز از يک "ساندويچ" است. آن زمان است که ما احساسات ملی را مخدوش کرده ايم، و مردم هوشيار ما که در برابر "توطئه ها" فريب نمی خورند به پا خواهند ايستاد، "ساندويچ" ها را به جوی آب خواهند ريخت، شيشه های بانک را خواهند شکست، روی ديوارها برای شهردار ناسزا خواهند نوشت، و درنهايت پرچم ايالات به ظاهر متحده آمريکا را آتش خواهند زد و فرياد "مرگ بر اسراييل" سر خواهند داد.

پرسش من ازحاج اقا بهنود و ا.ن آقا و درخش .ان... و وزير محترم کشور، حجت‌‏الاسلام مصطفی پورمحمدی اين است، که چطور شخصی که سالها برای مردم کشورش از دريچه هنر (که مسالمت آميزترين و زيباترين دريچه سخن است) روشنگری کرده، می تواند به ملت خود (که خود از ميان آنها برخواسته) توهين کرده باشد؟ اگر آذری با شيرازی، و تهرانی با يزدی فرقی ندارد، و همه کُرد و ترک و بلوچ، ايرانی هستند و هم فرهنگ، چرا هنرمند زير مجموعه اشرار خيابانی شده است؟