15 February 2006
چشم اندازحقوق بشری حکومت "خودی ها " / 32
سعيد حجاريان:
آرمان ها و واقعيت هاى انقلاب
در اينجا چند نوع نگاه نسبت به انقلاب داريم. يك نگاه وجود دارد كه وقتى مى پرسيد چه شد كه چنين شد؟ مى گويد هيچ طورى نشده و انقلاب خيلى هم خوب پيش مى رود. يك مشت نق زن دارند نق زنى مى كنند... عده ديگرى هم مى گويند نه، انقلاب از مسيرش انحرافى پيدا كرده است ... دسته اى ديگر هستند كه مى گويند انقلاب سقط شده به دنيا آمد مرده به دنيا آمد ... اينها چند دسته هستند...
يك دسته آنهايى هستند كه مى گويند ... سران كشور هاى صنعتى در گوادالوپ نشستند و به اين نتيجه رسيدند كه شاه با زبان خوش برود و نظم مستقر از هم نپاشد. كشور را بدهيم دست ميانه روها و راديكال ها را هم از بين ببريم...
يك نظريه هم مال سازمان مجاهدين است كه مى گويد زحمت هايش را ما كشيديم، زندان هايش را ما رفتيم، شكنجه ها را ما كشيديم، سر بزنگاه آمدند سوار بر موج انقلاب شدند....
يك دسته ديگر كه خود سلطنت طلب ها هستند، مى گويند دعوايى قديمى بين آمريكا و انگليس بوده. انگليس ها از روحانيون حمايت كردند و آمريكا هم به دست جناح دموكرات ها افتاد، شاه با جمهورى خواه ها بود و كارتر هم دنبال قضيه حقوق بشر را گرفت و روى شاه فشار آورد و بى بى سى هم به اين طرفى ها كمك كرد، فرانسه هم به آنها كمك كرد، خلاصه دعواى بين شاه و آمريكا باعث شد شاه زمين بخورد... شاه در خاطراتش، در پاسخ به تاريخ تقريباً همين را مى گويد.
بعضى ها هم تازگى ها مثل داريوش همايون مى گويند كه انقلاب ايران ضدمدرنيسم شاه بود. شاه داشت پروژه اى را در جهت مدرنيزه كردن ايران پيش مى برد، منتها شدتش تند بود. معتقدات مذهبى مردم را حل نكرد، مى خواست جامعه را سكولار كند، با جرياناتى مثل جشن هنر شيراز با اعتقادات مذهبى مردم درافتاد... انقلاب ايران واكنش سنت بود عليه مدرنيته. جامعه ايران هنوز به اندازه كافى توان نداشت كه تحمل دز بالاى مدرنيته را داشته باشد، خيلى زود مدرن شد. بنابراين طبيعى بود كه پس بزند.
چپى ها هم طبيعتاً مى گويند نتيجه انقلاب بايد ... در ساختار معيشت و اقتصاد مردم و حتى ساختار اجتماعى طبقاتى تغيير بنيادى بدهد و انقلاب ايران چنين نكرد، بنابراين انقلاب نبود. لذا ابا دارند از اينكه اسم انقلاب روى آن بگذارند.
تحليلى هم در ميان ماركسيست ها بود كه مى گفتند ... بورژوازى تجارى چون داشت منافعش را از دست مى داد عكس العمل نشان داد... اين به همان تحليل داريوش همايون برمى گردد... او به زبان فرهنگى مى گويد و اين به زبان طبقاتى و اقتصادى. ولى همان حرف است.
عده اى از محققين هم مى گويند.... روحانيان كه قبل از انقلاب اين سوى ميز و مرجع و همراه مردم بودند و تنها نهاد مستقل از قدرت بودند، به آن سوى ميز و داخل قدرت رفتند ... دولت دينى تشكيل داديم و همين باعث شد كه توازن قوا كه بين قدرت دولتى و قدرت روحانى قبل از انقلاب بود به هم خورد...
بعضى گروه هاى سياسى مثل حزب توده تا زمانى كه خودشان فعاليت آزاد داشتند(سال ۶۱ ) انقلاب را تأييد مى كنند. مى گويند بعداً بد شد. سازمان مجاهدين ...البته جلوتر هم معترض بودند...
بعضى طرفداران اصلاحات تا رد صلاحيت هاى مجلس هفتم را خوب مى دانند ولى بعد از آن را تاييد نمى كنند.
كتاب جالبى خواندم كه انقلاب ها را بررسى كرده و نتيجه گرفته كه معمولاً بعد از انقلابات وضع عدالت بدتر شده است...
اگر مقايسه كنيم با زمان شاه... آن زمان اصلاً امكان نداشت جنبش دو خردادى به وجود بيايد. ... به لحاظ معيشتى هم اگر مقايسه كنيم، روستاها خيلى آبادتر شده و استانداردهاى زندگى بالا رفته است. از نظر اطلاع رسانى جامعه چندمنبعى شده است. علاوه بر مطبوعات مستقل، مردم به ماهواره و اينترنت دسترسى دارند. دانشگاه ها توسعه پيدا كرده اند... آزادى هم نسبت به زمان شاه هست... جمهوريت تحقق كامل پيدا نكرده، نظام ما ناتمام مانده است. برخى مى گويند شرايط ما اسلامى نيست، من هم مى گويم جمهوريت كامل نشده... اما متولى جمهوريت كيست؟... مى بينيم حتى بعضى مى گويند اسمش را هم برداريم و بگوييم حكومت اسلامى. از نظر بعضى اسم جمهورى كفر ابليس است.
در انقلاب تلاش شد شكاف ملت دولت كم شود. بعد از انقلاب اين شكاف افقى را تدريجاً كم كرديم تا دوم خرداد ... . شكاف اجتماعى گاه افقى است، گاهى عمودى... در دوم خرداد شكاف افقى ميان مردم و حاكميت به درون حاكميت منتقل شد. البته اين چالش در ايران هميشه ادامه دارد. گاه افقى مى شود گاه عمودى.
شرق ا.ن لاین
شنبه ۱۵ بهمن ۱۳۸۴ - - ۴ فوريه ۲۰۰۶
http://www.sharghnewspaper.com/841115/html/v3.htm
آرمان ها و واقعيت هاى انقلاب
در اينجا چند نوع نگاه نسبت به انقلاب داريم. يك نگاه وجود دارد كه وقتى مى پرسيد چه شد كه چنين شد؟ مى گويد هيچ طورى نشده و انقلاب خيلى هم خوب پيش مى رود. يك مشت نق زن دارند نق زنى مى كنند... عده ديگرى هم مى گويند نه، انقلاب از مسيرش انحرافى پيدا كرده است ... دسته اى ديگر هستند كه مى گويند انقلاب سقط شده به دنيا آمد مرده به دنيا آمد ... اينها چند دسته هستند...
يك دسته آنهايى هستند كه مى گويند ... سران كشور هاى صنعتى در گوادالوپ نشستند و به اين نتيجه رسيدند كه شاه با زبان خوش برود و نظم مستقر از هم نپاشد. كشور را بدهيم دست ميانه روها و راديكال ها را هم از بين ببريم...
يك نظريه هم مال سازمان مجاهدين است كه مى گويد زحمت هايش را ما كشيديم، زندان هايش را ما رفتيم، شكنجه ها را ما كشيديم، سر بزنگاه آمدند سوار بر موج انقلاب شدند....
يك دسته ديگر كه خود سلطنت طلب ها هستند، مى گويند دعوايى قديمى بين آمريكا و انگليس بوده. انگليس ها از روحانيون حمايت كردند و آمريكا هم به دست جناح دموكرات ها افتاد، شاه با جمهورى خواه ها بود و كارتر هم دنبال قضيه حقوق بشر را گرفت و روى شاه فشار آورد و بى بى سى هم به اين طرفى ها كمك كرد، فرانسه هم به آنها كمك كرد، خلاصه دعواى بين شاه و آمريكا باعث شد شاه زمين بخورد... شاه در خاطراتش، در پاسخ به تاريخ تقريباً همين را مى گويد.
بعضى ها هم تازگى ها مثل داريوش همايون مى گويند كه انقلاب ايران ضدمدرنيسم شاه بود. شاه داشت پروژه اى را در جهت مدرنيزه كردن ايران پيش مى برد، منتها شدتش تند بود. معتقدات مذهبى مردم را حل نكرد، مى خواست جامعه را سكولار كند، با جرياناتى مثل جشن هنر شيراز با اعتقادات مذهبى مردم درافتاد... انقلاب ايران واكنش سنت بود عليه مدرنيته. جامعه ايران هنوز به اندازه كافى توان نداشت كه تحمل دز بالاى مدرنيته را داشته باشد، خيلى زود مدرن شد. بنابراين طبيعى بود كه پس بزند.
چپى ها هم طبيعتاً مى گويند نتيجه انقلاب بايد ... در ساختار معيشت و اقتصاد مردم و حتى ساختار اجتماعى طبقاتى تغيير بنيادى بدهد و انقلاب ايران چنين نكرد، بنابراين انقلاب نبود. لذا ابا دارند از اينكه اسم انقلاب روى آن بگذارند.
تحليلى هم در ميان ماركسيست ها بود كه مى گفتند ... بورژوازى تجارى چون داشت منافعش را از دست مى داد عكس العمل نشان داد... اين به همان تحليل داريوش همايون برمى گردد... او به زبان فرهنگى مى گويد و اين به زبان طبقاتى و اقتصادى. ولى همان حرف است.
عده اى از محققين هم مى گويند.... روحانيان كه قبل از انقلاب اين سوى ميز و مرجع و همراه مردم بودند و تنها نهاد مستقل از قدرت بودند، به آن سوى ميز و داخل قدرت رفتند ... دولت دينى تشكيل داديم و همين باعث شد كه توازن قوا كه بين قدرت دولتى و قدرت روحانى قبل از انقلاب بود به هم خورد...
بعضى گروه هاى سياسى مثل حزب توده تا زمانى كه خودشان فعاليت آزاد داشتند(سال ۶۱ ) انقلاب را تأييد مى كنند. مى گويند بعداً بد شد. سازمان مجاهدين ...البته جلوتر هم معترض بودند...
بعضى طرفداران اصلاحات تا رد صلاحيت هاى مجلس هفتم را خوب مى دانند ولى بعد از آن را تاييد نمى كنند.
كتاب جالبى خواندم كه انقلاب ها را بررسى كرده و نتيجه گرفته كه معمولاً بعد از انقلابات وضع عدالت بدتر شده است...
اگر مقايسه كنيم با زمان شاه... آن زمان اصلاً امكان نداشت جنبش دو خردادى به وجود بيايد. ... به لحاظ معيشتى هم اگر مقايسه كنيم، روستاها خيلى آبادتر شده و استانداردهاى زندگى بالا رفته است. از نظر اطلاع رسانى جامعه چندمنبعى شده است. علاوه بر مطبوعات مستقل، مردم به ماهواره و اينترنت دسترسى دارند. دانشگاه ها توسعه پيدا كرده اند... آزادى هم نسبت به زمان شاه هست... جمهوريت تحقق كامل پيدا نكرده، نظام ما ناتمام مانده است. برخى مى گويند شرايط ما اسلامى نيست، من هم مى گويم جمهوريت كامل نشده... اما متولى جمهوريت كيست؟... مى بينيم حتى بعضى مى گويند اسمش را هم برداريم و بگوييم حكومت اسلامى. از نظر بعضى اسم جمهورى كفر ابليس است.
در انقلاب تلاش شد شكاف ملت دولت كم شود. بعد از انقلاب اين شكاف افقى را تدريجاً كم كرديم تا دوم خرداد ... . شكاف اجتماعى گاه افقى است، گاهى عمودى... در دوم خرداد شكاف افقى ميان مردم و حاكميت به درون حاكميت منتقل شد. البته اين چالش در ايران هميشه ادامه دارد. گاه افقى مى شود گاه عمودى.
شرق ا.ن لاین
شنبه ۱۵ بهمن ۱۳۸۴ - - ۴ فوريه ۲۰۰۶
http://www.sharghnewspaper.com/841115/html/v3.htm
Subscribe to Posts [Atom]
